Partyflock
 

Markus Schulz zijn zevende album "We Are The Light"

door , gepubliceerd op
Markus Schulz zijn zevende album "We Are The Light"
12 juli 2018
Op 21 oktober lanceerde Markus Schulz zijn zevende album "We Are The Light" Wij spraken met hem tijdens het Amsterdam Dance Event (ADE)

ADE is net begonnen en je hebt voor de derde keer een eigen show, hoe is dit voor jou, ben je nog nerveus en hoe bereid je jezelf hierop voor?
Ik ben niet echt nerveus meer, dat komt omdat ik Duits ben. Ik bereid me heel goed voor en als ik goed voorbereid ben dan weet ik wat me te doen staat. Dan gaat het vooral nog om het technische gedeelte. Doen wat je hebt bedacht, en daardoor ben ik meer gefocust en denk ik niet meer aan nerveus zijn.

Is ADE iets waar je elk jaar naar uit kijkt?
Absoluut! Dit is mijn derde keer dat ik op ADE sta met een eigen show en het is weer uitverkocht! Alle verschillende feestjes die op dit moment in de stad zijn dat vind ik echt tof. Ik vind dat ik zelf op een van de mooiste locaties mag staan, De Melkweg. Daar hangt zo'n speciale sfeer en dat voelt heel fijn. Misschien dat we volgend jaar moeten proberen om daar een grotere ruimte te maken ;-).

Je zevende album is deze week uitgekomen, waar haal jij inspiratie vandaan?
Bij een zanger(es.) kun je dat vaak aan de tekst horen maar hoe is dat voor jou? Voor mij is het meer 'Rebelling', het gaat allemaal over de dingen die momenteel gebeuren in de wereld. Wanneer ik op een festival sta en ik zie allemaal verschillende mensen van over de hele wereld, dan vind ik dat erg inspirerend. Zeker om iedereen zo bij elkaar te zien. Daarom is het album 'We Are The Light' ook een boodschap. Iets waar de wereld op dit moment naar zou moeten kijken. Samen zijn we allemaal één eenheid. Vooral op de momenten dat ik op een evenement of festival staat. Daar hangt op die momenten zo'n positieve energie. Die energie zouden we eigenlijk ook moeten uitstralen naar de wereld. Elk nummer op mijn album is door die gedachte ontstaan.

Je zegt het album is geïnspireerd door de dingen die momenteel gebeuren in de wereld, is er een gebeurtenis in het bijzonder die je geïnspireerd heeft?
De momenten van de schietpartijen in Orlando en natuurlijk ook Las Vegas. Maar vooral de gebeurtenis in Orlando, want toen ik mijn carrière begon was dat vooral in de gayclubs, want dat was de scene waar ze in die tijd openstonden voor mijn progressieve muziek sound Ik heb daardoor een goede band met die gemeenschap. Zelf woon ik in Miami, wat redelijk dicht bij Orlando ligt. Ik ken ook veel mensen die daar dierbaren zijn verloren. Dat raakte mij heel diep, zo diep dat ik een tijd mijn social media niet heb gebruikt. Ik kon op die momenten niet gezellig op Snapchat of Instagram laten zien dat ik ergens op leuk feestje zou draaien, want vanbinnen was ik echt geraakt. Zulke gebeurtenissen hebben dan ook een grote invloed op mij.

En is dat ook de rede dat je voor 'We Are The Light' als titel hebt gekozen?
Eigenlijk had ik in het begin nog niet echt een bepaalde richting die ik op wilde. Maar op het moment dat Niki Flores en ik in de studio zaten en samen 'We Are The Light' schreven, klopte alles. Ik wist heel goed welke kant ik op wilde met dit album. Elke keer als ik met iemand een nummer schrijf, dan praat ik met diegene voor een paar uur over van alles en nog wat en daar ontstaan dan teksten uit of ideeën, gewoonweg door het praten. Dat zie ik als een onderdeel van het proces waarin een nummer tot stand komt.

Wat is nou het verschil tussen dit album en je voorgaande albums. Want het klinkt een stuk zachter dan anders.
Ik zeg altijd je eerste album is iets wat over je leven gaat. Herinneringen en dingen die hebt meegemaakt vanaf dat je klein was. Dat soort dingen verwerkt je in het eerste album. Alle opvolgende albums gaan over de persoon die jij op dat moment bent. De afgelopen twee jaar heb ik aan dit album gewerkt, het gaat daarom vooral over de afgelopen twee jaar van mijn leven. Sommige dingen hebben best wel een diepe indruk op mij gemaakt. Dus ja, het brengt een heel ander gevoel met zich mee dan mijn voorgaande albums.

Op je nieuwe album staat het nummer "Utopia". Hoe zie jij dat voor je. Wat is jouw Utopia?
Mijn Utopia is om in de studio te zijn. Het is best grappig, want soms als ik niet precies weet hoe ik de tekst wil brengen, dan stel ik mezelf de videoclip voor en dan schrijf ik de tekst. Dus toen ik Utopia schreef zette ik achter mijn computer mijn denkbeeldige VR-bril op, en beeldde ik me in dat ik op een mooi strand was met een hele mooie dame. En dat ze me mij meenam over het strand. En dan het volgende moment dat je de bril afzet en weer achter je computer zit in de studio, dat is mijn Utopia.

Je hebt een druk schema, binnenkort vlieg je terug naar Amerika en vanuit daar naar Thailand en weer terug. Hoe ervaar jij al dat reizen?
Ik vind het leuk maar tegelijkertijd is het ook het zwaarste deel van mijn werk. Door het vele reizen kom ik op hele mooie plekken over de hele wereld die ik inmiddels allemaal al heb gezien. Maar wat het leuk maakt is om er samen met mensen die nog niet overal geweest zijn te komen. Neem bijvoorbeeld mijn nieuwe VJ. Voor hem was het de eerste keer dat hij naar Australië en Azië ging. Hij is dan helemaal enthousiast en wil dingen doen zoals sushi eten in Japan. Dat zijn de dingen die je eraan herinneren hoe geweldig het is om over de wereld te vliegen en door de ogen van deze mensen de wereld te herontdekken.

Het afgelopen jaar is er nogal veel gebeurd in de dj-wereld. Je collega Hardwell heeft aangekondigd een pauze te nemen. En natuurlijk was er de gebeurtenis rondom Avicii. Hoe ben jij hier mee om gegaan en is je manier van denken hierdoor ook veranderd?
Het is zeker een eye-opener. Ik weet hoe hard dit wereldje is en zeker de afgelopen paar jaar. Persoonlijk denk ik dat als wij de mogelijkheid hadden om met hem (Avicii) te praten, ik of een van mijn andere collega's die al langer in het vak zitten. Dan hadden we hem kunnen zeggen dat hij er niet alleen voor staat. We hebben allemaal die gevoelens in onze carrière. Dat is normaal. Maar als hij dat wist, dan had hij misschien niet het gevoel gehad dat niemand hem zou begrijpen. En door die gebeurtenis wens en hoop ik dat iedereen meer gaat praten. Ongeveer tien jaar geleden zat ik ook met dingen in de knoop, maar omdat mijn vader ook in de muziekwereld zat, realiseerde ik me dat ik juist met hem hier over kon praten, en dat hij het ook begreep. Daarnaast denk ik dat het met de support van je vrienden en familie ook een stukje makkelijker is.

Heb je ook vrienden die in dezelfde wereld zitten als jij?
Ja, Ferry Corsten is een van mijn beste vrienden zelfs. Als we weten van elkaar dat we op hetzelfde feestjes staan of in dezelfde stad zijn, dan spreken we af om een dag eerder te gaan. Dan gaan we bijvoorbeeld samen uiteten of andere leuke dingen doen. We hebben altijd een leuke tijd samen.

Je hebt een aantal jaar best hoog in de DJ mag top 100 gestaan, afgelopen jaar heb je de lijst niet gehaald. Waardoor denk je dat dit komt?
Vooral door de nieuwe generaties. Er zijn veel nieuwe artiesten en we zijn gewoon in een tijd dat er veel met marketing wordt gedaan. Ik heb daar nooit gehoor aan gegeven, ik klim niet graag op het dak om mijn naam te roepen. Ik ben altijd iemand geweest die graag mijn werk en de dingen die ik doe wil laten spreken. Misschien duurt dat langer om voor elkaar te krijgen, maar het blijft ook langer hangen.

Op je 13e ben je naar Amerika geïmmigreerd, maar je bent in Duitsland geboren. Voel jij je meer Amerikaans of Duits?
Ik ben natuurlijk geboren in Duitsland en ik heb ook voor het eerst kennis gemaakt met de muziekindustrie. Mijn moeder is hertrouwd met een Amerikaanse man. Dus we leefde ook heel Amerikaans tijdens mijn tijd in Duitsland. Daar is mijn passie ook ontstaan. Ik voel me nog steeds Duits hoor, 'Ich spreche noch Deutsch'. Ook heb ik nog steeds een appartement in Berlijn. Als het festival seizoen hier in Europa bezig is, dan verblijf ik ook altijd daar. Europa is en blijft speciaal voor mij. Het voelt nog steeds als thuis.


Ga je zelf nog naar een feestje tijdens ADE?
Helemaal alleen?! Dat moet dan wel een saai feestje worden haha. Maar nee, voor mij is dit heel serieus, ik probeer een goede show weg te geven, ik ga graag naar een paar spinning sessie en ik vind het leuk om nieuw talent op het podium te zien en als ik hier klaar ben, dan ga ik naar Berlijn en daar ga ik even lekker genieten.

Gaan we nog meer van jou horen in de toekomst?
Ik zal altijd muziek blijven maken, zelfs op mijn 65ste al zal het dan misschien wat meer Lounge zijn.

Josie Mac Gillavry

1 opmerking

Volgend jaar een grotere zaal in de melkweg. Hij zal m nodig hebben en wij ook. Beste nieuws van de dag.....