In 2010 interviewden we N-Vitral toen hij net zijn eerste album 'I Audioassault U' uitbracht. Vandaag komt zijn tweede album uit en het leek ons een prima moment om even bij te praten met Stefan.
Je tweede album, 'Louder than a bomb' staat op het punt van uitkomen. Echter zijn er veel mensen die denken dat dit je debuutalbum is. Wanneer ben je precies begonnen als producer en wat vind je van het feit dat je door sommigen gezien wordt als 'nieuwe artiest'?
Ik tekende mijn eerste contract bij The Third Movement toen ik 17 was. Dat was in 2002, dus ik loop al best een tijdje mee. Maar ik ben een laatbloeier. Ik heb altijd school en studie ernaast gedaan en, tot enkele jaren geleden, nooit de serieuze overweging gemaakt om een carrière in de muziek op te bouwen. Het maakt me niet zoveel uit dat mensen mij zien als nieuwe artiest. Het gaat uiteindelijk om de muziek en hoe de mensen daardoor geraakt worden. Ik word liever laat ontdekt dan nooit.
Enkele maanden geleden ben je verhuisd naar Rotterdam, de stad van de gabbersound. Voel je je inmiddels al een beetje thuis en heeft deze stad je misschien muzikaal al beïnvloedt?
Ik voel me ontzettend thuis in Rotterdam. Ik ben al menigmaal verhuisd en heb in verschillende steden in Nederland gewoond. En hoewel ik nog maar zeven maanden in Rotterdam woon, kan ik wel zeggen dat ik me er heel erg thuis voel. Rotterdam is een stad met heel veel ambitie en experimenteert er op los. Qua gebouwen is het een ratjetoe; van ultramoderne hoogbouw tot lelijke naoorlogse pandjes tot statige herenhuizen. En alles staat door elkaar. Hetzelfde geldt voor de mensen. Allemaal verschillende culturen en maatschappelijke standen krioelen door elkaar. Dit zorgt voor een ongelooflijke openheid en tolerantie. Soms ook voor kleine botsinkjes, maar dat hoort erbij. Het bruist hier van het leven. Iedereen probeert dingen uit. Zelfs het gemeentebestuur durft dappere beslissingen te nemen ten aanzien van de openbare orde of stadsplanning. In zo'n omgeving voel ik me prettig. Het zindert hier van de creatievelingen, overal is er wel iets te beleven. Genoeg bronnen van inspiratie voor mij dus!
Je bent behoorlijk aan de weg aan het timmeren om één van de grootste namen in de scene te worden. Zijn er ook producers waar je nog tegenop kijkt of die je inspireren?Uiteraard! Ik heb sowieso heel veel respect voor iedereen die het zover heeft geschopt in de muziekbusiness. Het kan een moeilijke en uitputtende slangenkuil zijn. En je kunt er zeker van zijn dat iedereen die aan de top staat er keihard voor heeft geknokt. Daarnaast word ik door vrijwel iedereen op een andere manier geïnspireerd. Van sommige jongens wil ik nog heel veel studio- en muziekkennis overnemen. Andere jongens slaan me achterover qua dj-sets en stage performance. Sommige jongens waardeer ik voor hun zakelijk inzicht en marketingkwaliteiten. Terwijl ik anderen weer bewonder om hun vechtlust, doorzettingsvermogen en lef.
Welke apparatuur of plug-ins zijn onmisbaar in het N-Vitralarsenaal om jouw bommen te produceren?
Ik produceer met Logic. De 'clip distortion' is een van mijn meest gebruikte distortion plug-ins en dus erg bepalend voor de sound van mijn kicks. Maar de twee plug-ins die ik echt overal voor gebruik zijn de 'c1 compressor' van Waves en de 'pro-Q equaliser' van Fabfilter. Elk geluidje in mijn tracks heeft op z'n minst een 'c1' en 'pro-Q' behandeling gehad.
Na maanden van eenzame opsluiting zul je wel toe zijn aan het luisteren van andere muziek. Waar luister je zelf naar om te ontspannen?
Ik luister naar ontzettend veel verschillende soorten muziek. Als ik niet aan het werk ben dan staat standaard muziek te spelen op de achtergrond. Op dit moment luister ik veel naar 'A Moon Shaped Pool' van Radiohead, één van mijn favoriete bands. Ook luister ik iedere dag wel minstens een track van Boards of Canada, mijn meest afgespeelde artiest op iTunes. Maar nu het zomer wordt, houd ik ook van rustige jazz van Kenny Burrell of Miles Davis of iets van het Ninja Tune label. Mijn laatste ontdekking die me echt van mijn sokken blies is Nils Frahm. Vooral zijn live shows zijn overdonderend mooi. Ik ben behoorlijk schizofreen als het aankomt op muziek. Ik heb geen favoriet genre en ook geen favoriete artiest. Ik ga van hiphop tot klassiek tot dubstep tot metal tot ambient tot jazz tot soundtracks en weer terug.
Het is inmiddels wel bekend dat je graag flirt met andere dance-stijlen. Welke combinatie zou echt te raar, maar tegelijk te gek zijn om te doen?
Ik denk dat vrijwel alle genres wel samen kunnen, mits op een goede manier gecombineerd. Meestal denken mensen dat bepaalde genres niet samen door een deur passen, totdat iemand het opeens flikt. En dan bestaat er plots weer een nieuw genre. Er is al heel veel gecombineerd en veel dingen zijn al gedaan. Als ik een act zou moeten kiezen om mee samen te werken dan is dat Modeselektor. Het is niet eens een heel slechte combinatie denk ik. Ze maken een hele dansbare kruisbestuiving tussen techno, oldschool, hiphop, pop, drum & bass en dat alles met een ongelooflijke portie ironie en humor. Ik denk dat zij iets heel erg interessants en gaafs kunnen doen met een hardcore-track.
Het is overduidelijk dat je aandacht besteedt aan alle details op je album. Laten we het artwork nemen bijvoorbeeld. De bom blijft evolueren en ontwikkelen. Wie is daar verantwoordelijk voor en wat is de gedachte erachter?Ik werk voor elke release samen met een andere designer of kunstenaar. Ik ben zelf een enorm liefhebber van visuele kunst in al zijn vormen. En ik vind het ongelooflijk gaaf als iemand uit een totaal andere hoek mijn logo 'remixed'.
Het klinkt misschien heel vreemd op het eerste gehoor, maar ik haal mijn marketing- en brandinginspiratie vooral uit de katholieke kerk. De katholieke kerk is een instituut dat al eeuwen geleden bezig was met branding en marketing. Ze hebben dit door de eeuwen heen als geen ander doorgevoerd en verfijnd. Neem bijvoorbeeld het meest iconische/bekende logo aller tijden; het kruis. De visuele overredingskracht van symbolen is niet te onderschatten. Vooral in een tijd zoals de onze, waarin mensen de gehele dag worden platgebombardeerd met visuele informatie, is het belangrijk om een krachtig en herkenbaar beeldmerk te hebben. Daarom geloof ik ook in de kracht van visuele repetitie; zo brand je je beeldmerk in het geheugen van je doelgroep.
Daarnaast dekt het logo de lading van mijn muziek. Net zoals mijn tracks zijn bommen krachtig, hard en extreem vernietigend. De twee vullen elkaar aan en versterken elkaar.
Je hebt de laatste tijd een aantal tracks geremixed zoals 'Phreak ya speaka' van Promo en 'Prednison Attack' van Project Omeaga. Is er een bepaalde artiest waar je nog mee zou willen samenwerken of een bepaalde track die je officieel zou willen remixen?
Er zijn meerdere classics die ik graag door de mangel wil halen. Zo lijkt het mij wel wat om 50% van de PCP catalogus te remixen. Of een 'recentere' oude klapper als een 'Clit.com' van Tha Playah.
Met welke muziek ben je opgegroeid?
Ik ben opgegroeid met ongelooflijk veel verschillende soorten muziek om me heen. Mijn moeder vertegenwoordigde de popkant met bv. The Beatles, The Doors, Creedence Clearwater Revival, Cream, Rolling Stones en Orchestral Manoeuvres in the Dark. Mijn vader was meer van de jazz en bebop zoals Charlie Parker, Stan Getz, Dizzie Gilespie, Miles Davis, maar ook klassieke muziek zoals Eric Satie, Debussy en Vivaldi. Daarnaast had ik, samen met mijn jongere zusje en broertje, een oppas wiens oudere zoon luisterde naar Nirvana, Metallica, Pearl Jam, Guns 'n Roses en Bruce Springsteen. Hij stelde vaker cassette tapes voor me samen die ik dan helemaal verslond. Veel van deze muziek luister ik tot op de dag van vandaag nog steeds! Het is alleen maar meer geworden.
Je bent een erg vriendelijk en rustig persoon. Hoe kan er dan toch zulke agressieve muziek uit je komen? Stille wateren, diepe gronden?
Waarschijnlijk ben ik zo rustig, omdat ik me via mijn muziek zo kan uiten? Ik heb geen idee. Het is een vrij uitzonderlijke combinatie geef ik toe. Veel mensen zijn ook verbaasd dat ik hardcore maak. Maar er zit zoveel in hardcore wat ik niet terugvind in andere muziekstijlen. Ik ben er gewoon nog steeds heel erg toe aangetrokken.
Het is duidelijk dat jouw muziek een enorme impact heeft op de hardcore-sound van nu, Je hoort links en rechts al duidelijk N-Vitralinvloeden terug komen. Stoort je dat of streelt dat juist je ego?
Het streelt eerder mijn ego dan dat het me stoort. Het feit dat mensen je nadoen is een indicatie dat je goed bezig bent. Dus blijkbaar ben ik goed bezig!
